بیماری های مقاربتی یک دلیل متداول برای نگرانی

بیماری های مقاربتی گروهی از بیماری های مسری هستند که اساساً از طریق تماس جنسی از یک فرد به فرد دیگر منتقل می شوند .

بیماری های مقاربتی شامل بیش از ۲۰ بیماری هستند آن ها نشانه ها شدت و تاثیرات متفاوتی دارند و به موجب ارگانیسم های متفاوتی بروز پیدا می کند.

بنابراین بیماری های مقاربتی را نمی توان در قالب یک تعریف خاص توصیف کرد.

لازم به ذکر است ، اگر چه بیشتر بیماری های مقاربتی اندام های تناسلی را درگیر می سازند ، نشانه ها و تاثیرات آن ها می توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند.

همینطور پیدایش نشانه‌ها در ناحیه تناسلی نمی‌تواند دلیل قطعی دال بر یک بیماری مقاربتی باشد.

بیماری های دیگری نیز وجود دارند که اندام های تناسلی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، از عفونت های باکتریایی گرفته تا سرطان به طوری که این بیماری‌ها در طبقه بیماریهای مقاربتی قرار نمی گیرند چون از طریق تماس جنسی منتقل نمی‌شوند..

علاوه بر وجه اشتراک آنها مبنی بر انتقال از طریق تماس جنسی، بیماری های مقاربتی وجه  مشترک دیگری نیز دارند، آنها به صورت همه گیر در جمعیت های انسانی در سراسر جهان اتفاق می‌افتند و میزان ابتلا به آنها به خصوص در میان افراد جوان به سرعت در حال افزایش است.

این خبر خیلی نگران کننده است چون بیماری های مقاربتی بسیار پیچیده بوده و جنبه های مختلف زندگی را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد .

آنها باعث مشکلات جدی و دیرپا در زمینه سلامت می‌شوند و هزینه های پزشکی و اقتصادی هنگفتی به دنبال دارند

بیماری های مقاربتی چگونه انتقال می یابند

ارگانیسم های بیماری زایی که باعث بیماری های مقاربتی می شوند در نواحی خاصی از بدن یا در درون بدن لانه گزینی کرده و ایجاد عفونت می‌کنند .

نوعی بافت به نام غشای موکوسی زیستگاه ترجیحی بسیاری از میکروب هایی است که بیماری های مقاربتی را ایجاد می‌کنند.

این بافت نرم، گرم و مرطوب در درون آلت تناسلی مرد و واژن و مقعد دهان و چشم ها یافت می شود .

بنابراین بیماری های مقاربتی ،معمولاً از طریق تماس فیزیکی مستقیم بین یک شخص آلوده و اندام های تناسلی، دهان یا مقعد شخص دیگر انتقال پیدا می‌کنند.

فعالیت جنسی واژنی، مقعدی و دهانی شرایط را برای گسترش این میکروب ها از یک شخص به شخص دیگر فراهم می‌آورد.

اشکال غیر مستقیم تر فعالیت جنسی از جمله بوسیدن یا تماس بدنی نزدیک نیز می‌توانند از طریق تبادل بزاق یا سایر مایعات بدن باعث انتقال بیماری های مقاربتی شوند هرچند این شیوه انتقال کمتر متداول است.

انتقال غیر جنسی بیماری های مقاربتی

انتقال غیر جنسی بیماری های مقاربتی مغایرتی با تعریف این بیماری ها ندارد .

نظر به اینکه بسیاری از میکروبهای منجر شونده به بیماری های مقاربتی، در اسپرم، خون و بزاق زیست می‌کنند، تماس غیر جنسی با هر یک از این مایعات می تواند برای انتقال بیماری مقاربتی کافی باشد .

برای اکتساب به یکی از این بیماری ها نیازی نیست که فرد به بلوغ جنسی رسیده باشد یا به لحاظ جنسی فعال باشد.

حتی یک نوزاد می تواند به این بیماری ها مبتلا شود چرا که ارگانیسم های بیماری زا که در خون یا شیر مادر آلوده زندگی می کنند می توانند در طی بارداری، زایمان یا شیردهی به فرزند انتقال پیدا کنند.  .

بیماریهای مقاربتی حتی بدون تماس مستقیم با فرد مبتلا قابل انتقال هستند.

در واقع،یک فرد آلوده می تواند بیماری مقاربتی را به فرد دیگری منتقل کند بدون اینکه حتی ملاقاتی با او داشته باشد.

استفاده از وسایل دندانپزشکی و پزشکی استریل نشده

به عنوان مثال مشخص شده است که استفاده از وسایل دندانپزشکی و پزشکی استریل نشده می تواند خون یا بزاق آلوده را از یک بیمار به بیمار دیگری منتقل سازد.

این روش انتقال در کشورهای توسعه یافته مثل ایالات متحده نادر است اما در کشورهای فقیر که دچار کمبود امکانات پزشکی هستند و از دستورالعمل های استریل سازی به طور جدی پیروی نمی کنند متداول است.

سرایت کردن بیماری های مقاربتی از طریق خون آلوده در مسیر انتقال خون، شیوه شناخته تری است.

خطر سرنگهای مشترک

تزریق درون وریدی مواد مخدر مثل هروئین متداول ترین شیوه انتقال غیر جنسی در کشورهای در حال توسعه به حساب می‌آید چرا که بدین وسیله مقداری خون بین فرد آلوده و سایر افرادی که از همان سرنگ استفاده می‌کنند رد و بدل می‌شود.

خطر سرنگ‌های مشترک محرز تر می شود با توجه به این واقعیت که در سال ۱۹۹۹ نیمی از آمریکایی‌هایی که به اچ آی وی مبتلا بودند از طریق تزریق درون وریدی مواد مخدر به این ویروس آلوده شده بودند.

مصرف کنندگان مواد مخدر که از سرنگ مشترک استفاده می‌کنند، نسبت به بیماری های مقاربتی خیلی آسیب پذیر هستند.

سرنگ هایی که آغشته به خون آلوده هستند ،می توانند بیماری را انتقال دهند.

شیوه های انتقال بیماری های مقاربتی

بیماری های مقاربتی  اکتسابی غیر جنسی  ،تفاوتی در شیوه گسترش آن ایجاد نمی کند ، بنابراین بیماریهای مقاربتی که به صورت غیر جنسی اکتساب شده‌اند می‌توانند هم به صورت غیر جنسی و هم از طریق تماس جنسی انتقال پیدا کنند.

درست همانطور که فردی از طریق فعالیت جنسی به یک بیماری مقاربتی مبتلا شده است می تواند این بیماری را هم از طریق جنسی و هم غیر جنسی به فرد دیگری منتقل سازد.

جایی که هر بیماری مقاربتی ،توسط عوامل بیماری زای متفاوتی بروز پیدا می‌کنند ،احتمال ابتلا به بیش از یک بیماری در یک زمان معین کاملا امکان‌پذیر است.

در واقع پژوهش‌ها نشان داده‌اند که وجود برخی بیماریهای مقاربتی، میزان مستعد بودن نسبت به سایر بیماریهای مقاربتی را افزایش می دهد.

برای مثال مراکز پیشگیری و کنترل بیماری ایالات متحده  براورد می‌کنند، فردی که هم اکنون به یک بیماری مقاربتی مبتلاست در مقایسه با یک فرد غیر مبتلا به احتمال ۳ تا ۵ برابر در صورت مواجهه با اچ آی وی به این ویروس آلوده می‌شود.

پوست به عنوان یک لایه محافظ در مقابل انتقال اکثر بیماریهای مقاربتی عمل می‌کنند با این وجود انگل هایی که موجب بیماری گال میشوند  می‌توانند انسان را از طریق تماس با پوست آلوده کنند

بیماری های مقاربتی از طریق تماس اتفاقی سرایت نمی کنند

هرچند بیماریهای مقاربتی میتوانند به شیوه غیر جنسی انتقال پیدا کنند، انتقال غیر جنسی این بیماری ها تقریباً محدود به تماس مستقیم و فوری با مایعات بدن فرد آلوده است.

دلیل این است که ارگانیسم های بیماری زایی که موجب بیماری های مقاربتی می شوند نمی توانند مدت زیادی بیرون از بدن موجود زنده دوام بیاورند.

به محض اینکه این ارگانیسم ها از ایستگاه خود در درون بدن دور می شوند یا در معرض هوا قرار می‌گیرند ،آنها به سرعت از بین می روند

این بدان معناست که انتقال بیماری های مقاربتی از طریق تعاملات اتفاقی روزمره مثل دست دادن بغل کردن یا استفاده از توالت های عمومی تقریباً غیر ممکن است

چرا که ارگانیسم های بیماری زا پس از قرار گرفتن در تماس با دنیای بیرونی مدت زیادی زنده نمی‌مانند.

در موارد نادری که ارگانیسم های زنده از طریق تماس اتفاقی انتقال پیدا می کنند ،آن ها نمی توانند باعث ایجاد بیماری شوند مگر اینکه به درون پوست نفوذ کنند یا با غشای موکوسی تماس پیدا کنند.

محصولات درمانی بیماری های مقاربتی (کلیک کنید)