قرصهای حاوی آنتی اکسیدان ،یا مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان؟
مصرف قرصهای مکمل حاوی آنتی اکسیدان ،میتوانند جانشین مناسبی برای مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان باشد؟
بعضی از تولید کنندگان با وارد کردن آنتی اکسیدان به قرصهای مکمل و عرضه آن در بازار ،آسیب بسیار جدی به افرادی که این قرصها را استفاده میکنند وارد می آورند.
متاسفانه تحقیقات نشان داده است زمانی که آنتی اکسیدان را از غذا گرفته و به مکمل ها و قرص ها اضافه میکنند ،نه تنها برای افراد سالم هیچ اثری ندارد و سرمایه و پول فرد را هدر میدهند بلکه برای کسانی که بیماری های مزمن دارند حتی خطرناک نیز هست چون باعث اوردوز کردن آنها میشود.
آنتی اکسیدان های موجود در قرصهای حاوی آنتی اکسیدان تبدیل به پراکسیدان میشود که باعث میشود رادیکالهای آزاد بوجود بیاید که بسیار خطرناک است.
چند نوع آنتی اکسیدان داریم و در کدام مواد غذایی یافت میشوند؟
میوه ها
دسته اول میوه ها هستند که در آنها آنتی اکسیدان زیاد است
میو ههایی که رنگ های قرمز، نارنجی،زرد،بنفش و سبز تیره دارند.مثل خانواده مرکباتريا،زرد آلو،کیوی،توتها و انگور
سبزی ها
دسته دوم سبزی ها هستند که مثل میوه ها رنگهای سبز تیره،قرمز،زرد،نارنجی دارند مثل اسفناج،کلم بروکلی،فلفل دلمه ای، کدو حلوایی آنتی اکسیدان بسیار بالایی دارند.
غلات
دسته سوم غلات کامل هستند که این غلات دارای سبوس و فیبر میباشند.
آجیل و دانه های روغنی آنتی اکسیدان بسیار فراوان دارند.
همچنین روغن هایی که از گیاهان گرفته میشود که ویتامین ای و آنتی اکسیدان بالایی دارند.
حبوباتی مانند لوبیا،عدس و سویا و مواد غذایی مثل چای،عسل،گیاهان دارویی و ادویه و چاشنی و همچنین پیاز و سیر نیز دارای آنتی اکسیدان بسیار بالایی هستند.
قهوه گانودرما سرشار از آنتی اکسیدان ( مشاهده کنید)
گوشت
دسته چهارم گوشت و غذاهای دریایی،شیر و تخم مرغ هستند که مقدار کمی آنتی اکسیدان دارند.
ادعا میشود که آنتی اکسیدانها میتواند جلوی بسیاری از بیماری ها مثل بیماری های قلبی یا حتی بیماری هایی مثل سکته مغزی را بگیرند.
چقدر این ادعا درست است و به حقیقت نزدیک است؟
بسیاری از تحقیقات نشان دادند،افرادی که آنتی اکسیدان بالایی در غذاها و رژیم غذایی شان مصرف میکنند،ریسک خیلی پایین تری برای ابتلا به بیماری های مزمن دارند.
این افراد کمتر به سرطان،مشکلات قلبی،سکته و بینایی در پیری دچار میشوند .
بدلیل همین است که آنتی اکسیدان ها توانسته اند از دهه 90 به بعد برای دانشمندان بسیار جلب توجه کنند.